ไล่ ๆ กัน คือ
- ก. มีระดับหรือขนาดสูงต่ำเป็นต้นลดหลั่นกันตามลำดับ เช่น มีลูกอายุไล่ ๆ กัน สูงต่ำไล่ ๆ กัน รุ่นไล่ ๆ กัน.
- ไล่ ๑ ก. ตามไปติด ๆ เพื่อให้ทันหรือเพื่อกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ไล่ยิง ไล่กัด ไล่ขวิด ไล่จิก; ขับ, มักใช้เข้าคู่กันเป็น ไล่ขับ หมายความว่า
- กัน ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
- พอ ๆ กัน ว. เสมอกัน, ทัดเทียมกัน, เทียบเท่ากัน, เช่น เก่งพอกัน ฝีมือพอกัน ร้ายพอ ๆ กัน.
- เล็ก ๆ น้อย ๆ ขี้ประติ๋ว มีใจอคติ
- ติด ๆ กัน ตามลำดับ ตามหลัง ต่อเนื่องกัน ที่ตามมา รับช่วง เป็นผลที่ตามมา เป็นผลที่สุด เป็นลำดับ
- ไล่มาติด ๆ ก. ตามมาอย่างกระชั้นชิด เช่น ผู้ร้ายวิ่งไล่มาติด ๆ.
- เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ค่าเช่าที่มีแต่ตัวเลขแต่ไม่มีนาม พริกไทย พวกเม็ดพริกไทย สิ่งเล็กที่ไม่มีค่า
- สุนัขตัวเล็ก ๆ ลูกสุนัข สุนัข
- กําไล สร้อยข้อเท้าหรือข้อมือ
- คำอุทานที่ใช้ไล่แมวสุนัขหรือสัตว์อื่น ๆ ขอร้องให้ไป บังคับให้ไป
- กุก ๆ กัก ๆ ว. กึกกัก, ติด ๆ ขัด ๆ, ไม่สะดวก; เสียงดังเช่นนั้น.
- กุ๊ก ๆ กิ๊ก ๆ ก. พูดหรือเล่นกันเงียบ ๆ; ประจบ เช่น ไปกุ๊กกิ๊กกับแม่ไม่นานก็ได้เงินมา.
- ไลซิน บีเทน ออกซีนูรีน เบตานีน ไกลซีนเบตาอีน
- ไล่ทัน v. ตามไปจนทัน ตัวอย่างการใช้: นักกีฬาของเราประมาทเกินจนปล่อยให้นักกีฬาชาติอื่นไล่ทัน
- ไล่นิ้ว ก. ไล่ระดับเสียงดนตรีประเภทเครื่องสีเครื่องดีดจากเสียงต่ำไปหาสูงหรือจากเสียงสูงไปหาต่ำเพื่อให้เสียงตรงกับโน้ตเพลง.